Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Patrick
Nederlands Dagblad: www.nd.nl
27 aug. 2004
Openingen in het ijzeren gordijn
door Gert-Jan Segers
Deze zomer had EO-Radio 1 (De ochtenden) een serie over de kerk in het Midden-Oosten. Verslaggevers bezochten kerken in Turkije, Palestijns gebied en Libanon en ze werden er niet vrolijk van. Voortdurende emigratie van christenen en voortgaande islamisering van het Midden-Oosten hebben de Arabische kerk gemarginaliseerd. Vandaar dat men zich in de uitzendingen bezorgd afvroeg of ‘de wieg van het christendom’ straks leeg komt te staan.
De impressies van EO-Radio 1 sluiten aan bij het beeld dat veel christenen elders in de wereld hebben van de kerk in het Midden-Oosten. Er staan nog wat kerkjes op historische plekken, er zijn nog wat oudere vrouwen die er een kruisje komen slaan, maar voor de rest zou de kerk hier op sterven na dood zijn. Een soort openluchtmuseum voor westerse christenen die nog een beetje bijbelse sfeer willen komen proeven. Voor sommigen is het zelfs een verrassing te ontdekken dat er sowieso Arabische christenen bestaan.
Maar voor degenen die het willen zien en horen, zijn de echte verbazingen weggelegd.
Interesse
Natuurlijk heeft de voortdurende emigratie van Arabische christenen naar het Westen de kerk hier geen goed gedaan. Zeker in Syrië, Irak en de Palestijnse gebieden zijn kerken erdoor verzwakt. Maar er valt nog wel wat meer te zeggen, bijvoorbeeld als je kijkt naar wat er in Egypte gebeurt.
Afgezien van het feit dat de kerk hier getalsmatig groeit en met zo'n zes miljoen christenen een forse minderheid is, is er iets nieuws aan de hand. Het opmerkelijkste is wel dat de muur tussen kerk en islam - beter gezegd, tussen Jezus en moslims - aan het afbrokkelen is. Anders dan de oudere generatie hier, hebben jonge christenen veel meer vrijmoedigheid en verlangen om het evangelie met hun landgenoten te delen. En van de andere kant is er onder moslims opvallend veel interesse in Jezus.
Als je weet hoe lang christenen en moslims in twee afzonderlijke geestelijke getto's hebben geleefd, dan besef je dat er werkelijk iets gebeurt. Voor christenen waren moslims de onderdrukkers, terwijl een moslim die christen werd, grote kans liep vermoord te worden. Dat is niet bevorderlijk voor een goed gesprek. Maar nu vinden er steeds meer werkelijke ontmoetingen plaats.
De grote belangstelling onder moslims voor The Passion of the Christ was daar een bevestiging van. Ook los van deze film zijn er sterke aanwijzingen dat er openingen komen in het ijzeren gordijn tussen de islam en Jezus. Alle heftige gebeurtenissen in het Midden-Oosten brengen onder sommige moslims vertwijfeling teweeg, terwijl ze door christelijke satelietzenders en websites ongehinderd meer over Jezus te weten kunnen komen.
Vader Makari
Soms is het ook zichtbaar dat de kloof tussen moslims en christenen kleiner wordt. Afgelopen week was ik te gast in een soort charismatische bijeenkomst in de oude Koptisch-Orthodoxe kathedraal van Caïro. Vader Makari houdt daar wekelijks bijbelstudie, beantwoordt vragen en bidt voor mensen die bezeten zijn. De kerk zat afgeladen vol en het gedeelte waar degenen zitten die voorbede willen, was opmerkelijk genoeg vooral gevuld met gesluierde vrouwen.
Tijdens de vragensessie kwam een vraag van zo'n gesluierde vrouw op tafel. ‘Ik heb een droom over Jezus gehad. Kan het echt waar zijn dat Hij aan mij verscheen? En wat moet ik nu doen?’ Vader Makari antwoordde haar dat Jezus tegenwoordig inderdaad veel verschijnt in dromen van moslims. Hij gaf de vrouw het pastorale advies verder kennis te maken met Jezus en er met een geestelijk leider over door te praten. Ik zat erbij, hoorde het aan en kneep voorzichtig in mijn arm.
Tijdens de genezingssessie werd bij een vrouw uit Mekka (of all places!) een demon uitgedreven. Wat we er ook van dachten, het gebeurde in Jezus' naam. ‘In Jezus’ naam!' herhaalde Vader Makari een paar keer luid en duidelijk.
Gebed
Een paar dagen later vroeg ik aan een moslimvriendin van ons, hoe zij nu tegen deze sessies aankeek. Ze verbaasde me met haar antwoord. ,,Wij weten dat alleen christenen dit kunnen, omdat het gebeurt in Jezus' naam. Er zijn een paar imams die ook zoiets proberen, maar die doen het alleen voor het geld en genezen niemand. Maar een nicht van me had rare ‘visioenen’ en zij en haar man konden ook geen kinderen krijgen. Maar na het gebed van Vader Makari was ze genezen en kregen ze ook een zoon. Die noemden ze Isa (Jezus).''
,,Maar hoe kunnen jullie nu accepteren dat er wordt gebeden in Jezus' naam?'' ,,Veel van ons geloven ook in Jezus, alleen, we kunnen er niet over praten. Fundamentalisten kunnen je zo vermoorden. Maar God kent ons hart, Hij weet wat we geloven.''
Doop
Even bijzonder is het stijgend aantal moslims dat zich laat dopen. Waar voorheen in een paar kerken af en toe een bekeerde moslim werd gedoopt, daar vindt nu in bijna alle kerken dit soort - besloten - doopdiensten plaats. Deze christenen komen in geen enkele officiële statistiek voor en ze zullen niet snel met een verslaggever van EO-Radio 1 praten. Maar het is zoals onze vriendin het zei: God kent hen.
In Iran zoeken steeds meer mensen steeds openlijker naar de inhoud van het christelijke geloof. Een kerkgenoot van me was onlangs in dat land en belandde in een kerkdienst, waar tweederde van de bezoekers een moslim-achtergrond had. In Algerije is de afgelopen vijf jaar een kerk ontstaan en zelfs erkend, die bijna helemaal uit eerste-generatie-christenen bestaat.
De wind waait waarheen Hij wil. Je kunt daar niet snel je vinger achter krijgen, laat staan een radio-uitzending over maken. Maar je moet wel goed opletten als er, temidden van het woeden der gehele wereld, een zacht briesje opsteekt. Het zou Gods Geest weleens kunnen zijn.
Gert-Jan Segers is uitgezonden door de GZB en coördinator van een studie- en toerustingscentrum in Caïro.
